พลิวัท

น. มาจากบาลีเป็น พลิวทฺท โคถึกหรือโคตัวผู้ ; โคกำลัง ; โคใช้งาน ดังเช่น ไถนาหรือลากเกวียน; โคผู้

n.  ox , especially yoked  to the  plough  or used  in  ploughing  or drawing  the  cart

Syn: พลิพัท